บทที่ 1242 หมาป่ากับกระต่าย

“วาทกรรมที่ผู้บำเพ็ญตนชมชอบกล่าวอ้าง ‘ปกป้องคนธรรมดา’ แท้จริงแล้วไม่ต่างจากความหลงใหลในแมวและสุนัขของผู้คลั่งไคล้สัตว์เลี้ยงสุดโต่ง นี่ไม่ใช่เพราะว่าพวกมันมีน้ำใจ มีคุณธรรมมากกว่าคนอื่น แต่เป็นเพียงความเห็นแก่ตัวของพวกมันเท่านั้น” “ความเห็นแก่ตัว?” หลี่เย่าพึมพำ “เห็นแก่ตัวอย่างไร?” “ในจักรวรรดิมนุษย์เที่ยงแท้ของเรา ม